Szanowni Państwo,
pracuję nad tłumaczeniem z języka norweskiego. Jakim polskim wyrażeniem oddać światopogląd (a raczej jego przedstawicieli), dominujący w norweskim społeczeństwie, wyrażający się – upraszczam – poszanowaniem wartości religijnych, ale bez wiary w Boga? Tłumacz proponuje określenia: laiccy chrześcijanie (co uważam za pojęcia wykluczające się) lub humanoetycy. Co Państwo sądzą o tych propozycjach? A może jest lepsze rozwiązanie? Z góry dziękuję za odpowiedź i pozdrawiam.
Anna

Mam takie pytanie odnośnie wyrazu au pair. Co dokładnie znaczy ono po francusku i dlaczego tak łatwo przyjęło sie w języku polskim, a także kiedy pojawiło się ono po raz pierwszy w polszczyznie? Pozdrawiam.

Jeśli cytat złożony z kilku zdań jest samodzielnym akapitem, czy kropka nie powinna znaleźć się przed znakiem cudzysłowu? Por. następujący osobny akapit z czyjąś wypowiedzią: „Bierzemy pod uwagę obecną sytuację tej branży w Polsce. Proszę jednak nie naciskać, bo i tak na pewne decyzje, rozwiązania trzeba więcej czasu. Nasi specjaliści już pracują nad nowymi propozycjami, a na razie proponujemy poprzedni system.”

Dzień dobry.
Pracuję w Urzędzie Miasta. Z racji stanowiska bardzo często wysyłamy różnego rodzaju pisma, zawiadomienia itp. I tutaj pojawia się moja wątpliwość – czy prawidłowe jest sformułowanie Urząd Miasta … zawiadamia, że…, czy jednak powinno się pisać Burmistrz Miasta … zawiadamia, że…? Chodzi mi konkretnie o ów fakt, czy urząd jako urząd może informować, zawiadamiać itd.?
Łączę wyrazy szacunku.
Julia

Szanowni Państwo,
czy w poniższym zdaniu powinnam napisać: doświadczenia z pilotowaniem czy w pilotowaniu? Adam pracował nad książką opartą na swoich doświadczeniach z pilotowaniem samolotów.

Dziękuję za pomoc.
Z poważaniem
Czytelniczka

Szanowni Państwo,
pracuję nad podręcznikiem geografii przeznaczonym dla uczniów szkół gimnazjalnych. Chciałabym zapytać:
a) Czy w tego typu publikacji dopuszczalne jest używanie skrótów, takich jak USA? Czy mogę napisać Stany Zjednoczone zamiast Stany Zjednoczone Ameryki (forma zalecana przez recenzenta wcześniejszych podręczników)?
b) Czy można powiedzieć: góra o wysokości 189 m n.p.m. lub góra ma wysokość 188 m n.p.m.?
Z wyrazami szacunku i pozdrowieniami
Ola Pryczkowska

Szanowni Państwo,

jak należy rozumieć drugie zdanie w poniższym fragmencie?

„Członkowie rady będący członkami komisji doktorskiej, nie biorą udziału w głosowaniu rady, które dotyczy postępowania w sprawie nadania stopnia doktora, w związku z którym pełnią swoje funkcje. Osoby te podlegają wyłączeniu od udziału w głosowaniu, są jednak uwzględniane przy obliczaniu wymaganego quorum”.

Czy osoby te pomija się przy ustalaniu kworum, czyli np., gdy członków rady jest 60, a owych osób wyłączonych 7, to kworum wynosi 27?

Czy może liczba tych osób zawiera się w kworum, zatem gdy członków rady jest 60, to kworum będzie 31, mimo że uprawnionych do głosowania będzie 53?

Witam,
jestem studentem architektury. Obecnie pracuję nad projektem małego zespołu domów jednorodzinnych. Wielkość obszaru wskazuje na to, że powinny się na nim znaleźć trzy domy, a może nawet dwa. Moje pytanie brzmi, czy dwa domy to ciągle zespół?
Pozdrawiam i proszę o odpowiedź

Wiadomo, że końcówka narzędnika liczby mnogiej -ami robi furrorę. Pewnie w końcu wyruguje końcówkę -mi. Wciąż jeszcze mówimy liśćmi, gośćmi, końmi. Chociaż już gałęziami i gałęźmi, gwoździami i gwoźdźmi. Wiemy, że tylko słoniami, świniami, śledziami.
Mam zapytanie o konie właśnie. Mój przyjaciel w specjalistycznej literaturze spotkał się z koniami trojańskimi. Zaniepokoiliśmy sie oboje, ale przypuszczam, że wymyślono taką końcówkę dla odróżnienia tego wirusa (bodajże) od zwierzęcia. Słowniki milczą, ale tez jest to nowy twór (konie trojańskie w sensie informatycznym). Czy można by pobawić się w probabilistykę i założyć, że w tym kontekście wygra końcówka -ami?
Z poważaniem

Szanowni Państwo,
czy i jak należy odmieniać tytuł książę Medina-Sidonia? W poradnianej odpowiedzi p. A. Wolański twierdzi, że należy, a jednocześnie pisze: „odziedziczył tytuł księcia Medina-Sidonia”. Dlaczego nie Mediny-Sidonii? Mam też dylemat, czy rzeczywiście odmieniać to jako tytuł, czy jako nazwisko, bo w książce, nad którą pracuję, spotykam się z różnymi formami, np. księżną/księciem Sidonii, Sidonią, Medina-Sidonia. Podobny kłopot jest z innymi tytułami-nazwiskami.